KÖYÜMÜZ HAKKINDA;

Genel Durumu: Köyümüz, Türkiye’nin Orta Anadolu Bölgesi’nde bulunan Konya ili, Hüyük ilçesine bağlı Suludere Köyü’dür. Coğrafi olarak üç tarafı da (kuzey, doğu, ve batı) dağlarla çevrili olup, güney cephesi sulama ve kuru tarım arazilerine elverişli bir yapıya sahiptir.

   Köyümüzün büyük bir kısmını genç nüfus oluşturmakla birlikte, köyde yaşayanların çoğunluğu yaşlı kesimdir. Genç nesilin çoğunluğu köy dışında, ailesiyle birlikte gurbetçi kardeşlerimizdir. Hemen hemen her aileden birden çok gurbetçimiz vardır. Köyümüz insanının sade bir hayat yaşantısı olmakla birlikte, çağın yeniliklerini de yakından takip ederler, fakat bu sade yaşantılarını örf, adet, gelenek ve görenek kuralları içerisinde sürdürürler.

       Köyümüzde yaklaşık olarak 30 yıl önce otomatik telefon bağlantısı kurulmuş olup, 1 adet telefon Acentesi vardır. 1 adet sağlık evi ve ebe vardır. 1 adet ilköğretim okulu ve 13 öğretmeni vardır. 2 tane camii ve camii imamı vardır. Ayrıca 1 adet Kur’an Kursu ve kursa ait 1 adet lojman vardır. 2 adet köy konağı vardır. Köyün belirli yerlerinde ve sokaklarında pınar ve çeşmeleri vardır. Kuru tarım ve sulama arazileri bulunmaktadır. Tarım ve hayvancılık yapılmakta olup, küçükbaş hayvancılığı meraların ormanlık alana dönüştürülmesi sonucu, hemen hemen azalmış durumdadır. Son zamanlarda özellikle büyükbaş hayvancılığına önem verilmiş ve yerli ırk sığır cinsi yetiştirilmektedir. 

Suludere Köyü’nün Tarihçesi:

Köyümüzün tarih olarak ne zaman ve kimler tarafından kurulduğu kesin olarak bilinmemekle birlikte bazı rivayetler vardır.  Bunlardan bazıları Konya Yıllığı isimli ansiklopedide ve Evliya Çelebi'nin Seyahatnamesi'nde Hüyük ile ilgili bölümünde şöyle anlatılır:

Şu anda bağlı bulunduğumuz ve M.Ö. 2000 yıllarında Hititler zamanında kurulan Hüyük ilçesi, Asur, Frig, Lidya, Pers, Büyük İskender ve Romalılar tarafından istila edilmiş ve birçok uygarlıklara harman olmuştur. 1243 yılında İlhanlı askerleri Çobanoğlu Demirtaş komutasında Anadolu’da büyük tahribatlar yaparak kargaşaya yol açmışlardır. Bu ortamdan en az zararla kurtulmak için Konya’da oturan Hz. Mevlâna, öğrencilerinden bölgenin elverişli yerlerinde gizlenmelerini istemiştir. İşte, bu arada Hüyük’ün kurucuları olarak bilinen ve Hüyük’ün Ulupınar mevkiinde türbeleri bulunan Şeyh İdris ve Şeyh Bahri’nin bu çerçevede Moğol zulmünden kaçarak Hüyük’e yerleşmiş olmaları kuvvetli muhtemeldir.   

   Anadolu Selçukluları’ndan sonra, önce Eşrefoğulları’na sonra da Hamitoğulları’na bağlanan Hüyük; Karamanoğulları ve Osmanlılar arasında tam yirmi kez el değiştirmiştir. Kâtip Çelebi’nin Cihannüma adlı eserinde bahsettiği salnameden de anlaşılacağı gibi, Hüyük, 1467 yılından sonra Beyşehir Sancağı’na bağlı, Kıreli Livası’nın köyleri arasında yer almakta iken, 1943 yılında Bucak, 1955 yılında Belediye, 1987 yılında ise ilçe olmuştur.   

        Bu arada Hüyük’e gelerek yerleşen Yeniçeriler Hüyük’ü kale içerisine alıp, burada bir süre yaşamışlar, sonra da Haytalar ismini taşıyan bir kavim gelerek, Yeniçerilerle bir gün Kanlıdere olarak bilinen yerde savaşırlar ve savaş neticesinde, Yeniçerililer burayı terk ederler ve Haytalar kavmi buraları yurt edinirler. Yıllar sonra da Hüyük’ün hayvancılıkla uğraşan kesimi şu anda bulunduğumuz ve yaşadığımız köyümüzü yayla olarak kendilerine yurt edinirler ve Suludere Köyü’nün adından da anlaşılacağı gibi, derelerinin ve sularının bol oluşundan dolayı (tabii ki o zamanlar için) hayvanlarıyla birlikte burada yerleşik bir hayat sürdürmeye devam ederek, tarım ve hayvancılıkla geçimlerini günümüze kadar devam ettirirler.

       Haytalar zamanında Alaattin Keykubat tarafından Hüyük’e kadılık verilir ve bu zamanda da adını aldığı Höyük doldurulmuş olup, merkeze 2 km. uzaklıkta güney doğusunda Aktaşlar denilen mevkiîde çıkan tuğla, eski kap kacak ve bina kalıntıları bütün bunları doğrulamakta ve tarihi İpek Yolu şu anki yerleşim merkezinin içinden geçmektedir.      

      

Nüfusu : Köyümüzün nüfusu yaklaşık olarak 2000’in üzerindedir. Fakat, köy halkının yine büyük bir çoğunluğu işsizlikten dolayı gurbette çalışarak, yaşamını orada idame ettirdiği için, köyümüz nüfusunda büyük bir oranda azalma görünmektedir. Köyde yaşayan insan sayısı 800-900 civarındadır. 

 

Coğrafi Yapısı : Suludere Köyü’nün yerleşim alanı dağlık bölge olup; doğu, kuzey ve kuzeybatı kesimleri dağlarla çevrilidir. Kuzeyinde Sultan Dağları yer almaktadır. Köyümüzün kuzeyi, doğusu ve kuzeydoğusu Sultan Dağları’nın uzantısı olan ve ortalama yüksekliği 1500-2000 m. olan dağlarla kaplıdır. Bu dağların çoğunluğu ormanlık alandır ve ormanlarımız genellikle çam, meşe, ardıç, gürgen ve akasya ağaçlarıyla kendini gösterir. Köyümüzün batı bölgesinde dalgalı ve engebeli araziler bulunurken güney kesimleri düzlük arazilerden oluşmakta ve kuru ziraatın yapıldığı tarım arazileri bulunmaktadır. Güney kesimlerinin toprak yapısı da hemen hemen aynı olup, verimli topraklardır. Köyümüzün deniz seviyesinden yüksekliği (rakımı) 1300 m.dir.

 

İklimi : Köyümüz Akdeniz Bölgesi’nin Göller Yöresinde bulunmaktadır. Köyümüz konum itibarıyla Akdeniz Bölgesinin kuzeyinde ve Göller Bölgesinde yer aldığından, iklim olarak Akdeniz Bölgesi ve İç Anadolu Bölgesi iklimi arasında özellik göstermektedir. Göller Bölgesinin tipik özelliği olarak, karasal iklim görülür, yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçer. Akarsu açısından oldukça zengin olan köyümüzün dereleri, yaz aylarında ne yazık ki tamamen kurumakta ve yeterince tarım sulaması yapılamamaktadır.

       Ayrıca köyümüz deprem kuşağı olarak, II. Derece deprem bölgesinde yer almaktadır.

 

Komşularımız : Köyümüzün kuzeyinde Deştiğin, kuzeydoğusunda Başlamış, güneyinde Mutlu ve Hüyük, batısında Pınarbaşı bulunmaktadır.

 

Dağları : Köyümüzün en yüksek dağı, Kafa Dağı’dır. (2113 m.) İkinci büyük dağı ise, Oluk Dağı’dır. (1828 m.) Sırasıyla Aköküz, Ortagüney ve Koru’dur. Dağlarımızın büyük çoğunluğu ormanlık alana çevrilmiştir. Ormanlarımız genellikle çam, meşe, ardıç, gürgen, akasya ve çalı ile kaplıdır. Ayrıca ormanlarımız keklik, tavşan, tilki, kurt, çakal ve yaban domuzları için birer barınak halindedir. 

 

Altyapısı : Köyümüzün altyapı sorunu olmamakla birlikte, tamamen çözüldüğü de söylenemez. Çünkü kanalizasyon atıklarının boşaltıldığı derelerin de ıslah edilmesi gerekiyor.

 

Ulaşım : Köyümüzün karayolu Hüyük ilçesine 4 km. uzaklıkta asfalt yol ile bağlı olup, buradan bütün çevre köy ve kasabalara ulaşım kolaylıkla sağlanmaktadır. Mevcut karayolu ile Beyşehir’e uzaklığı 40 km. Konya’ya uzaklığı 130 km. İzmir yoluna 14 km. Isparta’ya 153 km’dir. Köyümüzden Ankara’ya haftada 2 kez otobüs seferleri yapılmaktadır. Ayrıca, Hüyük’ten İstanbul’a sabah ve akşam otobüs seferleri vardır.

 

Sağlık Durumu : Köyümüzde 1 adet sağlık evi ve ebe bulunmaktadır.

 

Eğitim ve Kültür : Köyümüzde 1 adet ilköğretim okulu bulunmakta olup, ilk olarak 1946 yılında 3 sınıflı olarak açılmış, 1954 yılında ikinci bina yapılmış ve 2004 yılına kadar böyle devam etmiş, 2004 yılında ise 8 derslikli yeni binasına kavuşmuş ve eski bina temizlenmiştir. Okumuz kaloriferlidir ve 13 branşlı öğretmenle eğitim hizmetini sürdürmektedir. Öğrenci sayısı 240 civarındadır ve köyümüzdeki okur-yazar oranı % 90’dır. Hüyük ilçesine bağlı bulunan Başlamış, Budak, Çukurkent, Değirmenaltı, Görünmez, Pınarbaşı, Tolca ve Yenice köylerinde taşımalı eğitim yapılırken, bir tek köyümüz okulunda böyle bir sorun yoktur ve ilköğretimden sonraki ortaöğrenim için, diğer ilçe ve illerde eğitim görülmektedir. Köyümüzün okulunda 11 adet bilgisayar, masa tenisi, voleybol ve basketbol sahası bulunmakta olup, imkânlar ölçüsünde öğrencilerimiz faydalanmaktadır.

        Ayrıca köyümüzde halk, örf ve adetlerine bağlı kalarak, her türlü gelişmeye açık bir yaşantı sürdürmektedir.

 

Sosyal Durum : Genel olarak köyümüzde tek ya da 2 katlı ahşap ve kerpiç binalar bulunmakla birlikte, son zamanlarda halkımız tuğla ve betonarme bina yapımına yönelmiştir. Yeni yapılan binaların çoğunluğu tuğladan 2 ya da 3 katlı binalardır.

 

Ekonomik Durum : Köyde yaşayan halkın büyük bir çoğunluğu tarım ve hayvancılıkla uğraşmakta ve geçimini hayvancılıktan sağlamaktadır. Büyükbaş hayvanlardan elde edilen süt ve süt ürünlerinin ihtiyaç fazlası pazarlarda satılmakta olup, ayrıca çorbalık ve kışlık yiyecek olarak saklanan her evin vazgeçilmez yiyeceği olan tarhana yapılmaktadır.Yine yakın bir tarihe kadar yaygın olan başka bir gelir ve geçim kaynağımız olan halıcılık, bir zamanlar genç kızlarımızın el emeği göz nuruyla ilmik ilmik dokudukları, hatta gelinlik çeyizlerini halı dokuyarak hazırladıkları gözde bir meslek halindeyken, son zamanlarda bunun da sona erdiğini söyleyebiliriz. Köyümüzde gurbetçi insanımız çoğunluktadır ve yurtdışı olarak Almanya’da, yurt içinde en çok Ankara başta olmak üzere, sırasıyla İstanbul, İzmir, Afyon, Konya ve ilçeleri olan Beyşehir, Seydişehir ve Hüyük’de çalışan birçok insanımız vardır. Gurbetçilerimizin çoğunluğu işçi ve memur sınıfından oluşmaktadır. Son zamanlarda kendi işyerini kurarak işyerinde işçi çalıştıran insan sayısı da az değildir. İşyeri kurarak idealini gerçekleştiren ya da çocuğunu okutmak suretiyle geleceğini garanti altına almak konusunda son dönemler bir hayli büyük adımlar atılmaktadır.      

 

Sulama : Köyümüz, son zamanlarda ne yazık ki sulama konusunda, büyük bir sıkıntı çekmekte  olup, neredeyse Suludere, Kurudere olma durumuna gelmiştir. Sondaj ve artezyenlerin sayısı günden güne artmış ve maddi durumu biraz iyi olanlar kendi imkânlarıyla sulamaya çözüm bulmuş, maddi durumu iyi olmayanlar ise bu sıkıntıyı çekmeye hâlâ devam etmektedir. Tabii ki bunun yanında son dönemlerde yaşanan küresel ısınmanın da etkisi var, fakat kabahati biraz da kendimizde aramalıyız. Neden mi? Çünkü, kışın bomboş yere akan derelerimizin suyunu neden değerlendirmiyoruz??? 
   (Kaleme aldığım bu yazımdan sonra nihayet birileri duydu da 2 adet gölet yapıldı köyümüze, Şükürler olsun Rabbime, Teşekkürler yapanlara, yaptıranlara, vesile olanlara, ayrıca buradan haykıranlara).
     İşte Suludere!.. Asıl şimde oldu gerçek S U L U D E R E... 

    Tarım arazileri sulanmadığı için de, kuru tarım ziraatı yapılmakta olup; arpa, buğday, nohut gibi tahıl ürünleri yetiştirilmekte, sulamanın yapıldığı yerlerde de, şeker pancarı, turp, havuç, domates, patates, salatalık, soğan, sarımsak, pırasa, fasulye, barbunya, biber, kabak, patlıcan, bakla, bezelye, lahana, mısır, ıspanak, marul, maydanoz ve nane gibi çeşitli sebze ürünleri ile, bunun yanında çilek, vişne, kiraz, elma, erik, ayva, armut, kayısı, şeftali, üzüm, dut, muşmula, alıç, iğde, badem ve ceviz gibi meyve çeşitleri yetiştirilmektedir. Son yıllarda organik çilek üretiminde büyük oranda bir artış gözlenmekte ve üretilen çilekler, Haziran ayında sözleşme yapan firmalar tarafından toplanarak, sanayide işlenmek üzere Bursa ve İzmir illerine gönderilmektedir.
        Ayrıca, hemen hemen herkesin kendi ihtiyacını karşılayacak kadar üzüm bağları bulunmakta ve elde edilen üzümlerin arta kalanından da üzüm pekmezi yapılmaktadır.   


 

Geçmişten Günümüze Kadar
Köyümüzde Seçilen Muhtarlar;  

2019 - 2024 : Mustafa ERDOĞAN

2014 - 2019 : Mustafa KORAL

2009 - 2014 : Mustafa KORAL

2004 - 2009 : Yüksel COŞKUN

1999 - 2004 : Mehmet ÖZEL

1994 - 1999 : Mehmet ÖZEL

1989 - 1994 : Memiş KOÇYİĞİT (Merhum)
 
1984 - 1989 : Abdullah COŞKUN

1977 - 1984 : Memiş KOÇYİĞİT (Merhum)

1972 - 1977 : Hüseyin CEYLAN (Merhum)

1967 - 1972 : Nuri TEKİN (Merhum)

1962 - 1967 : Bilal COŞKUN (Merhum)